“Meli Rumeysa Öztürk çalışmalarında mekânsal hafıza, toplumsal arşivleme pratikleri ve bellekle kurulan ilişkileri ele alır. Tarihsel ve kamusal mekânları incelerken bu alanlarda biriken izleri, malzeme ve anlam düzleminde çözümleyerek yeni anlatılar yaratır.

Pratiğinde zamansal ve mekânsal dinamiklerin bellek üzerindeki etkilerini sorgulayan sanatçı, mekâna özgü yerleştirme, doğal renklendirme, dokuma ve dijital karşı-haritalandırma gibi teknikler aracılığıyla eleştirel mesafe yaratan bir dil geliştirir. Seçtiği yöntemler, bireysel ve kolektif belleğin fiziki ve karmaşık katmanlara sahip dokusunu deşifre ederek izleyiciye alternatif anlatılar sunar. Arşivleme pratikleri aracılığıyla silme, koruma ve anonimleştirme gibi süreçler üzerinden ironik ve aşamalı bir şekilde okunan dolaylı katmanlar üretir. Benimsediği yaklaşım, çalışmalarında kullandığı araştırma pratiğiyle de paralel bir şekilde, ürettiği projelerde tarihsel ve kültürel birikimin sorgulamasını ve bu birikimlerin yeni kavramsal düzlemlere uç vermesini sağlar. 

Meli Rumeysa Öztürk’ün pratiği, izleyiciyi arşivleme eyleminin şeffaflığı, ulaşılabilirliği ve anlamsal derinliği üzerine odaklanan bir sorgulamaya davet eder. Sanatçının yaklaşımı, tarihsel ve kültürel birikimin geleceğe aktarılmasında izlenen yaygın metodolojilere dair yeni paradigmalar önerir ve sözde-arşivsel olanaklılıkları araştırır. 

Öztürk, yaşamına ve çalışmalarına İstanbul’da devam etmektedir”.

Metin, sanatçının izniyle kullanılmıştır.